آنچه عیان است چه حاجت به بیان است!
| من اگر خوبم اگر | بد بُوَم من هر قَدَر | |
| تو برو خود را بباش | قبر من جایت نداشت | |
| مر نگو خود نیستی | تو بگو خود کیستی | |
| عالمان بی‌شمار | هر یکی قاضی گمار | |
| در پی خود کیستی | این که تو مر چیستی | |
| واقعاً که ناتوان | قافیه را نیستی | |
| این و آن گر نیستم | تو بگو پس چیستم | |
| من همینم من همین | خوب بنگر مر ببین | |
| حال گر سرحال نیست | ذات من این حال نیست | |
| بایدی خود را بساخت | چیستی را کس چه یافت | |
| خودشناسی را قبول | عیب جویی لا قبول | |
| خود نظر کردن قبول | آینه نشکن قبول | |
| من ندانم چیستم | بیش و کم من کیستم | |
| مر نگو خود نیستی | این یکی را نیستم |
دسته‌بندی:
شعر ,
طمع (دوبیتی) 
تمسخر (دوبیتی) 
وقاحت (دوبیتی) 
تو خود میازار (دوبیتی) 
دل شکستن (دوبیتی) 
خداوندا تو را شکرت (دوبیتی) 
دیو سی سر! (دوبیتی) 
پگاهان خوش باد (دوبیتی) 
در این گرما چه می‌چسبد؟ .png "چای و گل (دوبیتی)")
چای و گل (دوبیتی) 
باران آبان
وحی خدا نمیرسه!
تکاپوی حسود
بارون اردیبهشت
کیمیای جان
آغاز جوانی (دوبیتی)
خوش آمدید
تا نباشد چیزکی
هایپریون
هرکسی ظرفی بود